مدیران با توجه به انگیزه‌های گوناگون درصدد شناسایی سریع‌تر سودها و به تاخیر انداختن زیان‌ها هستند. محافظه‌کاری محدودیتی است که توانایی و تمایل این رفتار فرصت‌طلبانه را از مدیران می‌گیرد. هیئت مدیره شرکت به عنوان نهادی که نقش هدایت و نظارت بر کار مدیران اجرایی را دارد، و مالکان نهادی به عنوان ناظران بیرونی، از اهمیت بسزایی در هدایت مناسب‌تر شرکت و از جمله اتخاذ رویه‌‌های محافظه‌کارانه‌تر برخوردار می باشند. در این تحقیق به بررسی تأثیر سازوکارهای نظام راهبری شرکت بر میزان محافظه‌کاری، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. برای اندازه‌گیری محافظه‌کاری از معیارهای عدم تقارن زمانی باسو و اقلام تعهدی بال و شیواکومار استفاده شده است.از بین سازوکارهای نظام راهبری شرکت، به بررسی مالکیت سرمایه گذاران نهادی، درصد اعضای غیر¬موظف هیئت مدیره و درصد مالکیت مدیران به عنوان متغیر های مستقل پرداخته شده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از رگرسیون مقطعی ترکیبی استفاده گردیده است. یافته‌ها حاکی از وجود رابطه مثبت بین درصد مالکیت اعضای هیئت مدیره و سرمایه‌گذاران نهادی با محافظه‌کاری و نیز رابطه منفی بین نسبت اعضای غیر موظف هیئت مدیره و محافظه‌کاری می‌باشد.

بررسی سازوکارهای حاکمیت شرکتی و محافظه کاری محافظه‌کاری عدم‌تقارن زمانی نظام راهبری شرکت مالکیت نهادی اعضای غیر موظف هیئت مدیره مالکیت مدیران

محافظه‌کاری عدم‌تقارن زمانی نظام راهبری شرکت مالکیت نهادی اعضای غیر موظف هیئت مدیره مالکیت مدیران

چهارشنبه 18 اسفند 1395 ساعت 16:01